Με τους συμφοιτητές μας περνούμε πολύ χρόνο πλάι-πλάι, και συχνά μοιραζόμαστε μαζί τους τα νέα και την καθημερινότητά μας. Αποτέλεσμα είναι ότι δεν αποτελούν απλώς άτομα με τα οποία μοιραζόμαστε χρόνο ἠ και συνεργαζόμαστε, αλλά αποτελούν τους φίλους μας ή ακόμα και τα μέλη της ευρύτερης μας οικογένειας.
Με την πληροφόρηση του θανάτου του συμφοιτητή μας Βασίλη, βιώσαμε αισθήματα θλίψης και ισχυρή την αίσθηση της απώλειας. Ο καθένας από εμάς βίωσε αυτό το δυσάρεστο γεγονός με διαφορετικό τρόπο. Κάποιοι ένιωσαν συντετριμμένοι, άλλοι μουδιασμένοι και απομακρυσμένοι όμως όλοι νιώσαμε αισθητή την έλλειψη του Βασίλη από την ομάδα.
Τον χρόνο που περάσαμε μαζί αντιμετωπίσαμε αισθήματα χαράς, λύπης, αγωνίας και άγχους κάτι που μας έκανε να δεθούμε ακόμα περισσότερο μεταξύ μας. Τα συναισθήματά μας είναι ιδιαίτερα δύσκολα επειδή η απώλεια του ήταν απροσδόκητη και δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να τον αποχαιρετίσουμε και να μοιραστούμε μαζί του το πόσο εκτιμούμε τη σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ μας.
Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι το μέλος της οικογένειας που δημιουργήσαμε, δεν είναι πλέον μαζί μας, αλλά σίγουρα ο Θεός είχε μεγαλύτερα σχέδια γι ‘αυτόν.
Θα είναι πάντα στην καρδιά μας.
Εις μνήμη του Βασίλη Βόκοτα ΕΠΠΑΙΚ 2, Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. Κοζάνης, 2021-22